بررسی نقش مطالعات آنزیمی در جداسازی اکوتیپ‌های گونه بارانک

این تحقیق به منظور بررسی نقش مطالعات آنزیمی جهت انجام بررسیهای اکولوژیکی و فیزیوژنتیکی در برنامه‌ریزی مدیریت و احیا توده‌های بارانک، در محدوده جنگلی شرکت سهامی بهره‌برداری چوب فریم، در دو رویشگاه سنگده (ارتفاع 1800-1700 متر از سطح دریا) و اشک (ارتفاع 2350-2200 متر از سطح دریا) صورت گرفته است. ابتدا پایه‌های بارانک موجود در دو منطقه شناسایی شده و در دو گروه با مورفولوژی مناسب و با مورفولوژی نامناسب دسته‌بندی گردیدند. نمونه‌برداری، همزمان از سرشاخه‌های یکساله پایه‌ها در فصل زمستان، از 40 پایه درخت بارانک در دو رویشگاه انجام شد. علاوه بر این از کلیه پایه‌ها بذرگیری کرده و به منظور تهیه نهال، بذرها در گلدانهای مخصوص، در شرایط نهالستان کشت گردیدند. نمونه‌برداری از اندام‌های مختلف بارانک نیز در فصل تابستان صورت گرفت. بلافاصله پس از نمونه‌‌برداری، از آنها عصاره‌گیری کرده و آنزیم پراکسیداز آنها از نظر کمی و کیفی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از مطالعات کمی و کیفی آنزیم پراکسیداز، حاکی از وجود یک اکوتیپ در کل منطقه می باشد، که در آن سه طبقه جدا گردید. مقایسه الگوی ایزوآنزیمی برگ و شاخه نهالها، حاکی از وجود ایزوآنزیم‌های شاخص در نمونه‌های برگ وشاخه است. این ایزوآنزیم‌ها نشان دهنده سازگاری پایه‌های مورد نظر به شرایط اکولوژیکی منطقه می باشد. مقایسه الگوی آنزیمی اندام‌های مختلف نشان داد که الگوی کیفی و فعالیت کمی آنزیم پراکسیداز در اندام‌های مختلف، در فصل برداشت ثابت، یکسان نمی‌باشد. با توجه به طبیعی بودن زیربنای اکوسیستم مناطق، تنوع ژنتیکی پایه‌های مطالعاتی محدود بوده و این موضوع خطر انقراض گونه بارانک را هشدار می‌دهد.